Krótka Historia Kina Polskiego: Zezowate szczęście

Jan Piszczyk od wczesnej młodości starał się jak najlepiej dopasować do aktualnej tendencji społecznej i politycznej. Przed wojną zapisał się do harcerstwa. Niestety, mimo usilnych starań, skompromitował się podczas defilady. Niezrażony niepowodzeniem zapragnął zostać korporantem, lecz podczas antysemickich zajść na uniwersytecie wzięto go za Żyda. Podczas wojny założył upragniony mundur podchorążego, ale trafił do oflagu. Wreszcie wraz z nastaniem PRL-u wydawało się, że los się do niego uśmiechnął. Nie na długo.
czas trwania: 1 godz. 47 min.
reżyseria: Andrzej Munk
scenariusz: Jerzy Stefan Stawiński
gatunek: Komedia
produkcja: Polska
premiera: 4 kwietnia 1960
Pokaz w ramach przeglądu "Krótka Historia Kina Polskiego",
14 czerwca o godz 18:30
bilety: 10 zł
Pociąg – Jerzy Kawalerowicz 1959
Do widzenia, do jutra – Janusz Morgenstern 1960
Nikt nie woła – Kazimierz Kutz 1960
Zezowate szczęście – Andrzej Munk 1960
Sanatorium pod klepsydrą – Wojciech Jerzy Has 1973
Barwy ochronne – Krzysztof Zanussi – 1976
Aria dla atlety – Filip Bajon - 1979
Gorączka – Agnieszka Holland 1981
Przypadek – Krzysztof Kieślowski 1981